- حکم ابن عبدل بن جبله
ابن عبدل بن جبله بن عمرو بن ثعلبه. از شاعران بزرگ دربار امویان است. نسبت وی بخزیمه بن مدرکه اسدی فاخری کوفی میرسد. وی شاعری نیکو و هجاء بود. ابن زبیر وی را از عراق بیرون کرد، حکم به دمشق رفت و از عبدالملک بن مروان نصیب بیافت آنگاه بر وی درآمدی و شب ها نزد او بمسامرت ماند. حکم بن عبدل لنگ بود و بر عبدالحمید بن عبدالرحمن بن زید بن الخطاب که او نیز لنگ بود درآمد و صاحب شرطه هم لنگ بود. ابن عبدل بگفت:
الق العصا ودع التخادع و التمس
عملا فهذی دوله العرجان
لامیرنا و أمیر شرطتنامعا
لکلیهما یا قومنا رجلان
فاذا یکون امیرنا و وزیرنا
وأنا فجی ٔ بالرابع الشیطان.
(معجم الادباء)
الق العصا ودع التخادع و التمس
عملا فهذی دوله العرجان
لامیرنا و أمیر شرطتنامعا
لکلیهما یا قومنا رجلان
فاذا یکون امیرنا و وزیرنا
وأنا فجی ٔ بالرابع الشیطان.
(معجم الادباء)